บทที่ 106 ไม่จำเป็นต้องให้คุณมาวิตก

คิมเบอร์ลี่รู้สึกว่ามันน่าขำสิ้นดี เธอเหลือบมองเขาอย่างเย็นชา “ฉันจะทำอะไร มันก็ไม่จำเป็นต้องให้คุณมาใส่ใจ”

หลังจากพูดประโยคนั้นจบ เธอก็หันหลังเดินจากไป ชุดกระโปรงสีแดงของเธอพลิ้วไหวขณะที่เธอเดิน ราวกับเมฆสีสดใส

เร็กซ์หรี่ดวงตาอันเย็นชาลง จ้องมองแผ่นหลังของเธอ

พอคิมเบอร์ลี่ลงมา ฟินน์ก็เดินเข้ามาหา

“...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ